اشغالگران امریکایی به سلسله کشتار بیدریغ مردم غمزده و معصوم ما، اینبار در قریه بالا بلوک ولایت فراه جنایت هولناک تازه ای آفریدند. به تاریخ پنجم می ۲۰۰۹ طیاره های امریکا با پرتاب چندین بمب بر خانه های مردم و قتل عام بیش از یکصد و پنجاه تن که اکثر شان زنان و کودکان بودند، جنایت جنگی دیگری را مرتکب شدند اما با بیشرمی میکوشند تا عامل این کشتار را نیز طالبان نامیده و تعداد قربانیان ملکی را فقط دوازده تن اعلان نمایند.
استراتژی به اصطلاح "جدید" اداره اوباما و ازدیاد نیروهایش در افغانستان، بیش از پیش مردم نگونبخت ما را در معرض خطر قرار داده و به زودی در طی صد روز حکومت اوباما معلوم شد که وی بسی بیشتر از بوش جنگ افروز بوده و ارمغانش به مردم ما فقط کشتار وسیعتر و ستمگری های موحش تر بوده است. اداره وی از یکسو با بمب افگن هایش کودکان و زنان ما را توته توته میکند اما از سوی دیگر با تروریست های گلبدینی و طالبی، این دشمنان پلید وخونی مردم ما، دست دوستی داده به مذاکرات و زدوبندهای پنهانی با آنان مبادرت می ورزد.
در همین حال، حینیکه مردم تیره روز ما اجساد لت و پار شده جگرگوشه هایشان را در گور های جمعی دفن میکنند، چاکر خاین و وطنفروشی مثل سید طیب جواد با بیشرافتی خاصی میکوشد جنایات جنگی بادارانش را کم رنگ جلوه دهد و در مورد کشته شدن غیرنظامیان از بستر گرمش در امریکا ضمن صحبت های رذیلانه ی دیگر بر زخم های مردم ما وقیحانه نمک پاشیده میگوید "این بهایی است که ما باید بپردازیم اگر میخواهیم که امنیت و ثبات در افغانستان و جهان بوجود آید."!
آیا اگر کودکان و عزیزان وی و سایر جاسوس پیشگان فرومایه اش به سرنوشت مردم بالا بلوک مواجه شوند بازهم پوست ضخیم بی‌ننگی و بی‌غیرتی را به تن کرده و خاموشی اختیار خواهند کرد؟
مردم ما برای رهایی از شر نیروهای اشغالگر و مزدوران وطنی شان راهی ندارند جز اینکه با شعار "نه اشغالگران، نه طالبان ددمنش، و نه ائتلاف شمال تبهکار؛ افغانستان آزاد و دموکراتیک!" بپاخیزند.