مادران، خواهران و دوستان گرامی سلام. به محفل امروزی که به مناسبت سالروز شهادت مینا رهبر و بنیانگذار «جمعیت انقلابی زنان فغانستان» برگزار گردید است، همه‌ی تان را خوش آمدید می‌گوییم. ما در این جا یاد و خاطره مینا عزیز را در ۳۰ مین سالروز جانباختن‌اش گرامی می‌داریم. مینا زن قهرمان کشور ما نه‌تنها در افغانستان بلکه در سرتاسر آسیا و منطقه از محدود زنانی است که در جوانترین سال‌های عمرش به فکر تغییر عمیق در زندگی زنان و مردم کشورش گردید و یگانه راه برای عملی کردن آن را مبارزه انقلابی و قاطع تشخیص داد. مینا قویا به این باور بود که بدون داشتن یک تشکیلات منضبط و انقلابی، زنان افغان نمی‌توانند زنجیرهای فقر، بردگی و مردسالاری را درهم شکنند. بناءً «جمعیت انقلابی زنان افغانستان» را بنیاد نهاد و زنان و دختران دیگری را که عزم مبارزه برای رهایی داشتند گرد آن جمع نمود.
مینا با ایجاد (راوا) بذر جدیدی را در جنبش آزادیخواهی و برابری‌طلبی کشور ما کاشت، بذری که امروز به حاصل نشسته و زنان و دختران نترس، پرشور و مبارزی را تقدیم جامعه نموده است. مینا به ما درس وطندوستی و ستیز با دشمن خلق را داد، مینا به ما درس شجاعت و نترس بودن در مبارزه را داد، مینا به ما درس مردم‌دوستی و دفاع از محروم‌ترین قشر جامعه را داد، ما از مینا آموختیم تا به عنوان زنان آگاه یکجا با مردان و در کنار آنان برای رهایی ملت ما از چنگال امپریالیزم و نوکران ارتجاع داخلی شان برزمیم.
دوستان عزیز،
هوشیاری سیاسی و فراست مینا را می‌توان از پیشبینی‌های دقیق وی نسبت به گروه‌های اسلامی دانست، وی تاکید داشت که جهادی‌ها غده‌های چرکین در جنبش مقاومت ضد روسی مردم ما هستند، و با به قدرت رسیدن آنان افغانستان روزهای سیاه را تجربه خواهند کرد. دوستان گرامی، امروز ما شاهد هستیم که جنایتکاران جهادی همراه با برادران طالبی و داعشی شان به اشاره باداران امریکایی، پاکستانی، ایرانی، روسی، و عربی شان مردم ما را از دم تیغ می‌کشند.
امریکا ۱۶ سال قبل کشور ما را زیر نام تامین حقوق زن و حقوق بشر اشغال نمود و تا به امروز هزاران انسان بی‌گناه را با طیاره‌های بدون سرنشین و با سرنشین خود کشته است. نیروهای دموکراتیک از جمله (راوا) ماهیت امپریالیزم امریکا را درک می‌کرد و نقش جنایت‌پرور آن را در کشور ما و سایر نقاط جهان به خوبی می‌دانست. لیکن عملکرد امریکا در ۱۶ سال گذشته به همگان و حتی کودکان افغانستان هم ثابت نمود که امپریالیزم امریکا در افغانستان دوست جنایتکارترین افراد و نیروها می‌باشد. سی. آی. ای. به کمک بی ۵۲ و دیگر سلاح‌های پیشرفته جنایت‌پیشگان جهادی و مافیای مواد مخدر از جمله سیاف، قانونی، فهیم، دوستم، عطا، محقق، خلیلی، عبدالله، ربانی، گل‌آقا شیرزوی، ظاهر قدیر، پیرام قل، بشیرقانی و دهها جانی دیگر را از سوارخ‌های شان بیرون کرده و به عنوان «قهرمانان» و «فاتحان» بر گرده مردم سوار نمود. مافیایی جهادی در ۱۶ سال گذشته از برکت تجاوز امریکا به چنان اژدهای بی‌یال و دم تبدیل شدند که خون از چشم مردم ما می‌کشند.
دوستی و حمایت امریکا از خونخوارترین و خاین‌ترین افراد و نیروها آنچنان افتضاح‌آمیز است که حتی مطبوعات امریکایی مثل واشتگتن پست و انگلیسی مانند گاردین هم دست به افشاگری‌های زده اند. روزنامه گاردین چاپ انگلستان حدود یک ماه قبل نوشت که سی. آی. ای. با پول و امکانات تسلیحاتی خود آدمکشان و جنایت‌پیشگان مثل پیرام قل را در سمت شمال تقویت و حمایت نموده است. کار پیرام‌قل و افراد آن نه جنگ با طالبان که اختطاف، شکنجه و دزدی از غیرنظامیان و قاچاق مواد مخدر می‌باشد. روزنامه واشتگتن پست هم افشا نموده است که سی. آی. ای. مشغول تمویل نیروهای بیرحم در شرق افغانستان است. همچنان واشتگتن پست افشا کرد که کمال اچکزی مشهور به گلالی یکی از شکنجه‌گران و جنایتسالاران در کندهار تحت نظر سی. آی. ای. غیرنظامیان و بی‌گناهان را زیر نام طالب دستگیر و شکنجه می‌نمود و بعدا دولت امریکا او را در کالیفرنیا پناه داد. البته گلالی اولین مافیای افغانی نیست که بعد از مرتکب شدن اعمال غیرانسانی و خیانت به کشور و مردم ما به غرب پناهنده شده و مصونیت حاصل نموده است، قدیر فطرت، صدیق چکری، نورالحق علومی، هاشمی و دهها شکنجه‌گر دیگر خلقی، پرچمی و جهادی و طالبی در طی سالیان گذشته زیر پر و بال باداران شان در غرب جا داده شده اند تا در بازی‌های بعدی از آنان استفاده گردد. چنانچه همه ما شاهدیم که زرداد گلبدینی با اعزاز و احترام از زندان انگلستان رهایی یافته و به کابل آمد که به یقین در آینده نه چندان دور در کنار سایر گلبدینی‌ها در یکی از پست‌های مهم دولت دست‌نشانده امریکا نصب خواهد شد.
خواهران عزیز،
واضح است که در همچون وضعیت و تحت حاکمیت این جانیان و مافیای – جهادی و غیرجهادی ناممکن است که وضعیت مردم و مخصوصا زنان کشور ما بهتر از این گردد. تحت حاکمیت امریکا و دولت دست‌نشانده آن افغانستان به دوزخی برای زنان مبدل شده است. خشونت و جنایت علیه زنان در گوشه و کنار کشور دیده می‌شود و ما هرروز شاهد پرپر شدن زنان و دختران این سرزمین هستیم.
افغانستان از جمله کشورهایست که بالاترین میزان خشونت خانوادگی را دارد، در همین سال جاری زهرا دختر چهارده‌ساله توسط خانواده شوهرش در ولایت غور آتش زده شد و با کودکی که در بطن داشت درگذشت؛ راحله زن دیگر در ناحیه اول شهر کابل توسط شوهر و خشویش بعد از آن که با پترول سوزانیده شد در شفاخانه جان باخت؛ همزمان با سوزانیدن راحله در کابل زن دیگری از ولسوالی اشکمش ولایت تخار مورد لت و کوب شوهرش قرار گرفته و شوهرش سرش را تراشید؛ اینها فقط نمونه‌های بود که از آنان یاد آور شدم اما همه ما باخبریم که خشونت علیه زنان در خانه خانه ما بیداد می‌کند. البته باید به یاد داشته باشیم که خشونت خانوادگی امر آسمانی و مجزا از سیستم سیاسی نمی‌باشد. واضح است که حاکمیت جنایتسالاران جهادی و طالبی در بیشتر از دو دهه گذشته در سرتاسر کشور ما باعث ازدیاد این پدیده گردیده است.
بدون شک افغانستان را می‌توان سرزمین تجاوز و آزار و اذیت جنسی زنان قلمداد کرد. تحقیقاتی که از سوی نهادهای معتبر بین‌المللی صورت گرفته است نشان می‌دهد که بالاتر از ۸۰ درصد زنان افغان در زندگی خود یکبار با خشونت جنسی مواجه شده اند. عقب اکثر خشونت و مخصوصا تجاوز جنسی دست جنایتکاران جهادی می‌باشد. آنان یا خود متجاوز اند و یا یاران و همراهان شان دست به این عمل می‌زنند که حمایت عام و تام آنان را با خود دارند.
یک تعداد محدودی از موارد خشونت مخصوصا خشونت و تجاوز جنسی به مطبوعات راه پیدا میکنند که البته تکان دهند است. اما بیشتر قصه‌های دردناک زنان و دختران ما پنهانی میماند و خود و خانواده‌های شان از ترس بی‌آبرو شدن و تهدید زورمندان و جنایتسالاران خاموشی اختیار میکنند. که می‌توان آنان را قربانیان خاموش امریکای متجاوز و نوکران جانی‌اش خواند.
البته برای امریکا درد و آلام مردم ما و زنان کشور ما هیچ اهمیت ندارد. امریکا فقط در پی تحقق پلان‌های توسعه‌طلبانه امپریالیستی خودش می‌باشد. امریکا تلاش می‌کند تا در آسیا با رقبایش از جمله روسیه، چین و هند مقابله نماید و جلو رشد و گسترش اقتصاد، سیاسی و نظامی آنها را بگیرد، بناُ خایناین‌ترین نیروها و افراد را بکار می‌گیرد که البته تجربه چندین ساله آن نشان می‌دهد که بهترین متحدین آن گروه‌های بنیادگرا اند که از آنان در مقاطع مختلف زیرا نام های مختلف مثل جهادی‌ّ، طالب، القاعده و داعش استفاده به عمل آورده است.
امریکا در کنار این که از این نیروها برای مقاصد توسعه‌طلبانه امپریالیستی و مقابله با رقبایش استفاده به عمل می‌آورد به یقین آنان را در آینده نه چندان دور به منظور سرکوب جنبش رهایی‌بخش و استقلال‌طلبانه کشور ما که در حال شکلگیری است، بکار برد. کاری که امپریالیزم امریکا در اندونیزیا، شیلی، ایران، پیرو، ارجینتاین و سایر کشورهای دنیا، انجام داد و از نوکران لومپن و جانی خود برای کشتار انقلابیون و آزادیخواهان آن کشورها استفاده نمود.
دوستان عزیز،
دنیا در تلاطم عجیب به سر می‌برد قدرت‌های امپریالیستی یکبار دیگر تضادهای شان بشدت حاد شده است، امریکایی که سال‌ها یکتاز میدان بود بار دیگر رقبای خطرناک و قوی مانند چین و روسیه را در برابر خود می‌بیند. جنگ در افغانستان، سوریه، عراق و دیگر نقاط خاور میانه نمونه از تقابل تضادهای امپریالیستی می‌باشد.
در همچون شرایط لازمی است تا نیروهای دموکراتیک نسبت به هر زمان دیگر به رسالت شان پی برده و به آگاهی‌دهی و بسیج مردم علیه اشغالگران خارجی و نوکران داخلی شان همت گمارند. «جمعیت انقلابی زنان افغانستان» در هر شرایطی در کنار مردم ما ایستاده و چهره‌های کثیف جنایتکاران را افشا خواهد کرد.
به نظر ما یگانه راه نجات مردم و زنان کشور ما و رهیدن آنان از وضعیت فلاکتبار جاری، بسیج و آگاهی دهی کلیه هموطنان ما علیه تجاوزگران امریکایی ومولدات بنیادگرای شان اعم از جهادی، طالبی، داعشی و تکنوکرات‌های خود فروخته است. که البته اینها فقط و فقط با شهامت، از خودگذری، و ادامه راه و آرمان سترگ مینا تحقق پذیرفتنی است.