جمعیت انقلابی زنان افغانستان «راوا» امروز از سالروز شهادت مینا رهبر و بنیانگذارش در کابل طی محفلی یادبود به عمل آورد. در این محفل یک تعداد از اعضا و هواداران «راوا» شرکت نموده بودند.
محفل با شعری از شاعر انقلابی افغان داود سرمد که توسط آدمکشان خلق و پرچم زنده به گور شد آغاز گردید:
عقاب زخمی ام و میتوانیم کشتن
مگر محال بود لحظۀ کنی رامم
تویی که پشت تو می لرزد از تصور مرگ
منم که زند گی دیگر است اعدامم.
بعد از آن نماینده «راوا» در مورد مبازره مینا برای رهایی زنان، و وضعیت اسفبار زنان کشور ما صحبت نمود. وی در بخشی از سخنانش اظهار داشت:
»مینا در بدترین و اختناقی‌ترین شرایط «راوا» را بنیان نهاد و برای سازماندهی و جلب هرچه بیشتر زنان و دختران شب و روز نمی‌شناخت. وی با زندگی شخصی و درگیری‌های خانوادگی خود وداع کرده بود و یگانه دخترش را به خانواده دیگر سپرد تا سرپرستی و رسیدگی به او مانع کار و مبارزه‌اش نگردد.»
او اضافه نمود:
»وضع زنان افغانستان بدتر از زنان هر کشور دیگریست. تحت حاکمیت دولت خاین وحشت ملی زنان افغان همانند دوران حاکمیت کرزی خرد و خمیر می‌شوند. خشونت علیه زنان در این سرزمین بیداد می‌کند. زنان کشور ما سال نو خود را با یک فاجعه باور نکردنی آغاز نمودند، دو روز قبل از نوروز فرخنده توسط اوباشان خادی – جهادی در شهر کابل پرپر شد. در طول این سال رخشانه در غور توسط طالبان وحشی سنگسار شد؛ تبسم را سر بریدند. ده هامورد تجاوز جنسی به زنان و حتی دخترکان کم سن و سال در سرتاسر کشور اتفاق افتاده است. گوش و بینی زنان بریده شده است.
در این میان زنان سرکاری و پارلمان‌نشین فقط مصروف زد و بندهای کثیف برای پر کردن جیب‌های خود اند و بس. اینان کوچکترین کاری برای زنان افغان انجام نداده اند. بناء ما و شما هرگز از اینان که به مثابه گدی گک‌های امریکا و دولت دست نشانده آن اند، انتظار کاری جهت تغییر مثبت در وضع زنان افغان را نداریم.«
همچنان در این محفل گروپ سرود «راوا» سرودهایی را به زبان پشتو و فارسی تقدیم حاضرین نمودند.
در قسمتی از برنامه پیام های که از سوی هواداران «راوا» از کشورهای آلمان و ایتالیا به مناسبت سالگرد شهادت مینا فرستاده شده بود توسط یکی از اعضای «راوا» به خوانش گرفته شد.
در پایان محفل مریم راوی عضو «راوا» به دستاوردهای «راوا» در سطح جهان اشاراتی داشت.
